หลังจากเป้าหมายการพัฒนาแห่งสหัสวรรษ ( Millennium Development Goals – MDGs ) ซึ่งต้องการเสริมสร้างมาตรฐานชีวิตความเป็นอยู่ของประชาชนได้สิ้นสุดลงเมื่อปี พ.ศ.2558 แล้ว...องค์การสหประชาชาติได้จัดทำเป้าหมายเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน (Sustainable Development Goals –SDGs) ขึ้นทั้งหมด 17 ข้อ โดยมุ่งหวังจะช่วยแก้ปัญหาที่โลกกำลังเผชิญอยู่ให้สำเร็จภายในปี พ.ศ.2573 ซึ่งปัญหาส่วนใหญ่ล้วนมีความเกี่ยวข้องกับแนวคิดในทางเศรษฐศาสตร์ทั้งสิ้น อาทิ 👇
- เป้าหมายที่1. การขจัดความยากจนทุกรูปแบบทุกสถานที่ (No Poverty)
- เป้าหมายที่ 8. การส่งเสริมการเติบโตทางเศรษฐกิจที่ต่อเนื่องครอบคลุมและยั่งยืนการจ้างงานที่มีคุณค่า (Decent Work and Economic Growth)
- เป้าหมายที่10. เรื่องการลดความเหลื่อมล้ำทั้งภายในและระหว่างประเทศ (Reduced Inequalities)
- เป้าหมายที่12. การรับรองแผนการบริโภค และการผลิตที่ยั่งยืน (Responsible Consumption and Production)
- เป้าหมายที่13. การดำเนินมาตรการเร่งด่วนเพื่อรับมือการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศและผลกระทบ (Climate Action) เป็นต้น
ดังนั้น การศึกษาแนวคิดและหลักการในทางเศรษฐศาสตร์ที่เกี่ยวข้องจึงเป็นศาสตร์แขนงหนึ่งที่มีความจำเป็นที่จะช่วยให้ภาคธุรกิจ ภาคประชาสังคม และภาครัฐ เกิดความเข้าใจและสามารถนำไปเป็นแนวทางในการสร้างความสมดุลให้กับเศรษฐกิจ สังคมและสิ่งแวดล้อม เพื่อให้ประชากรโลกสามารถดำรงชีวิตได้อย่างมีความสุขและยั่งยืน...เนื่องจากหลักการพื้นฐานของวิชาเศรษฐศาสตร์ก็คือ ศาสตร์ที่ว่าด้วยการจัดสรรทรัพยากรที่มีอยู่จำกัด เพื่อตอบสนองในสิ่งที่ก่อให้เกิดประสิทธิภาพสูงสุดแก่ภาคส่วนต่างๆของสังคม นั่นเอง (ถ้าอยากทราบว่ามีวิชาไหนที่เกี่ยวข้องบ้าง...ลองเข้ามาศึกษากันดูนะครับ)🙋♂️🙋♀️👩🏫